آداب زیارت معصومین و امام زادگان علیهم السلام

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

آداب زیارت معصومین و امام زادگان علیهم السلام

1. غسل کردن پیش از رفتن براى زیارت .

2. پرهیز نمودن از کلام بیهوده و لغو و پرهیز از مخاصمه و در طول مسیر.

3. خواندن دعاى وارده و مخصوص آن امام .

4. طهارت از حدث اکبر و حدث اصغر.

5. پوشیدن جامه هاى پاک ، پاکیزه و نو. بهتر است رنگ جامه سفید باشد.

6. در حین رفتن به زیارت گام ها را کوتاه بردارد و با وقار حرکت کند و همچنین باید خاضع و خاشع باشد و سر به زیر راه برود و به بالا و اطراف خود توجه نکند ؛ یعنى به منزلت و عظمت زیارت فکر کند.

7. خوشبو نمودن خود در غیر زیارت امام حسین علیه السلام .

8. هنگام رفتن به حرم مطهر، زبان را به ذکر تکبیر، تحمید، تسبیح ، تهلیل و تمجید مشغول کند و با فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد صل الله علیه و آله دهان خود را معطر نماید.

9. ایستادن بر در حرم شریف و اذن دخول طلبیدن و سعى کردن در به دست آوردن رقت قلب و خضوع به وسیله تصور و فکر در عظمت و جلالت قدر صاحب آن مرقد منور؛ به فکر این باشد که ایستادن او را مى بیند، کلام او را مى شنود و جواب سلام او را مى دهد. همچنین باید در محبت و لطفى که ایشان به شیعیان و زائران خود دارند، تدبیر کند و همچنین در خرابى هاى حال خود و خلاف هایى که نسبت به آن بزرگواران کرده است ، تاءمل کند.

10. بوسیدن عتبه عالیه و آستانه مبارکه . سزاوار است براى خدا به شکرانه این که او را به این مکان رسانده است ، سجده کند.

11. مقدم داشتن پاى راست در وقت داخل شدن و مقدم داشتن پاى چپ در وقت بیرون آمدن ؛ مانند مساجد.

12. رفتن نزد ضریح مطهر به نحوى که بتواند خود را به آن بچسباند. توهم این که دور ایستادن ادب است ، وهم (غلط) است . زیرا در حدیث آمده است که تکیه کردن بر ضریح و بوسیدن آن شایسته است .

13. ایستادن پشت به قبله و رو به قبر منور در وقت زیارت . ظاهرا این ادب مختص به معصوم علیه السلام است . وقتى از خواندن زیارت فارغ شد، گونه راست را به ضریح بگذارد و به حال تضرع ، دعا کند. سپس گونه چپ را بگذارد و خدا را به حق صاحب قبر بخواند که او را از اهل شفاعت آن بزرگوار قرار دهد. آنگاه در دعا مبالغه کند. سپس به سمت سر مطهر برود و رو به قبله بایستد و دعا کند.

14. ایستادن در وقت خواندن زیارت ؛ اگر عذرى مثل ضعف و درد کمر و درد پا و غیره نداشته باشد.

15. تکبیر گفتن هنگام دیدن قبر مطهر، پیش از شروع خواندن زیارت .

16. خواندن زیارت وارده از سادات انام علیهم السلام و ترک زیارت هاى ساخته شده بى اساس که بعضى بى خردان ، عوامانه آنها را با بعضى از زیارات تلفیق کرده اند.

17. به جا آوردن نماز زیارت که اقل آن دو رکعت است .

18. خواندن سوره یس در رکعت اول و سوره الرحمن در رکعت دوم ؛ در صورتى که براى آن زیارتى که نماز آن را مى خواند، کیفیت مخصوصى ذکر نشده باشد.

19. کسى که داخل حرم مطهر شود و ببیند که نماز جماعت برقرار شده است ، پیش از آنکه زیارت کند، ابتدا نماز بخواند. همچنین وظیفه ناظر حرم است که مردم را به نماز امر کند.

20. تلاوت کردن قرآن نزد ضریح مطهر و هدیه کردن آن به روح مقدس ‍ مزور.(22)

21. ترک نمودن سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده و عدم اشتغال به صحبت هاى دنیوى که همیشه و در همه جا مذموم ، قبیح ، مانع رزق و باعث قساوت قلب است .

22. بلند نکردن صدا در وقت زیارت .

23. وداع کردن با امام علیه السلام در وقت بیرون رفتن از شهرى که آن حضرت در آن جا مدفون است .

24. توبه و استغفار نمودن از گناهان و تصمیم به بهتر کردن حال ، کردار و گفتار خود بعد از فراغت از زیارت .

25. انفاق کردن به قدر وسع بر خادمان آستانه شریفه .

26. سزاوار است که خدام از اهل خیر و صلاح و صاحب دین و مروت باشند و آنچه را از زائران مى بینند، تحمل نمایند و خشم خود را بر ایشان فرو نشانند و بر آنها تندى و درشتى ننمایند و بر رفع حوایج محتاجین اقدام و زائرین را راهنمایى کنند.

27. انفاق و احسان بر فقرا، مجاورین و مساکین شهرى که امام علیه السلام در آن مدفون است ؛ خصوصا سادات و اهل علم .

28. از جمله آداب ، تعجیل کردن در بیرون رفتن از حرم است ؛ در وقتى که حظ و بهره خود را از زیارت درک کرد تا براى رجوع بعدى شوق بیشترى داشته باشد.

29. سزاوار است وقتى که زوار بسیار است ، کسانى که جلوتر هستند و به ضریح چسبیده اند، زیارت را کوتاه نمایند و زودتر بیرون روند تا دیگر زائران هم به قرب ضریح فایز گردند.

  برگرفته از سایت حریم امام زادگان علیه السلام